Oftewel, de eerste indrukken van Down Under! Via verschillende kanalen heeft het thuisfront al wat nieuws doorgekregen. Onvermijdelijk voor sommige mensen dus 'oude' informatie.

Dat de reis hier naartoe een lange is, is iedereen wel bekend. Met een serie vertragingen erbij is het wel een beetje een uitputtingsslag van zo'n vijfendertig uren geworden. Hoeveel je onderweg in de verschillende vliegtuigen geslapen hebt kan je niet bijhouden. Feit was wel dat ik bij aankomst al in het tijdritme van Nieuw-Zeeland zat. In mijn eerste nacht hier dus goed geslapen en vanmorgen wakker geworden gewoon toen het licht werd. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld was... Dus ook maar even geskypt met Erik en Janneke en later met Sjoukje. Technieken als deze blijven, eerlijk is eerlijk, toch wonderlijk. Je praat met mekaar, beeld erbij, toch de halve wereld rond, letterlijk!

Laat het je niet verwonderen dat zelfs goede vrienden je de halve wereld over sturen om wat hop voor hun nieuwe bierbrouw-hobby op de kop te tikken. Dat was dus vanmorgen het doel van mijn eerste wandeling. Die voerde mij langs veel min of meer verwaarlosde huizen en straten, langs veel afbladderende verf, langs weinig mooie huizen. Ik heb de indruk dat buiten het centrum weinig aan onderhoud gedaan wordt. Later in het hart van Christchurch was het eigenlijk niet veel anders. Daar wordt wel ontzettend veel gebouwd, of beter gezegd herbouwd, om te herstellen wat bij de aardbevingen in 2010 en 2011 werd vernield. Ik heb evenwel in de nieuwsberichten en in gesprekjes met locals gehoord dat geld op dit moment 'een beetje' een probleem is. Groot slachtoffer daarvan is de kathedraal, die in de steigers staat en blijft staan. Duiven lijken er een heerlijk onderkomen te hebben gevonden.

Gelukkig heb ik ook een paar mooie dingen gezien. Een houten Anglicaanse kerk, sober mooi vanbuiten, nostalgisch en kunstig mooi vanbinnen. Een prachtige botanische tuin, met fantastische bomen in vorm en omvang, waar je duidelijk kan merken dat hier de herfst in aantocht is. En een gezellig stadspark. Ik schreef het al, Christchurch heeft niet zoveel bijzonders, wat mij ook duidelijk werd na een bezoek aan het I-center (VVV-kantoor). Morgen nog wat struinen, zondag bij goed weer een stevige wandeltocht over ruig, bergachtig terrein net buiten Christchurch en maandag misschien walvissen spotten in Kaikura. Dinsdag in elk geval met de trein dwars door de bergen naar Greymmouth aan de andere kant van het eiland voor mijn 'afspraakje' met Erik en Janneke, het begin van onze gezamenlijke tocht over het zuidelijke eiland.

Foto's bijvoegen lukt mij op dit moment nog niet (gebrek aan technische kennis), maar probeer ik zo snel mogelijk goed te maken.

PS: Als een doorgewinterde vrijgezel heb ik voor drie dagen boodschappen gedaan en zelf mijn potje gekookt (nee, geen opgewarmd blikje pasta).

PS2: op youtube.com staan twee korte filmpjes, die een mooie impressie geven van de tocht. Zoeken op tranzalpine Christchurch Greymouth