Met een toch wat teleurstellend gisteren in gedachten was de invulling van vandaag vanmorgen op zijn zachtst gezegd nogal ongewis. Het zou warm worden, dus in elk geval een korte broek. En ook maar de stevige wandelschoenen aan, want in mijn achterhoofd broeide toch wat.

Langs een andere straat naar het centrum gaf al meteen een totaal andere, prettiger indruk dan gisteren. Mooie, nieuwe gebouwen, veelal kantoren van na de aardbeving. Nog even in het centrum – één grote bouwput – rondgekeken en algauw naar de bus interchange. Prachtig nieuw gebouw in een halve cirkel, waar de bussen in een soort inhammen binnenkomen. Jouw bus wordt omgeroepen en de ‘deur’ vermeld waar je moet instappen.

Het is inmiddels al behoorlijk warm. Aan de voet van de Gondola stap ik uit en loop de Bridle Path op, zo’n 400 m omhoog over een relatief korte afstand, m.a.w, een flinke klim. Bovenaan het Crater Rim Path langs, een oud vulkanisch gebied door, met mooie uitzichten naar CC in de vlakte aan de ene kant en de oceaan aan de andere kant. Best pittig. En omdat alleen toch maar alleen is – je komt nauwelijks anderen tegen – wil je dus op een bepaald moment wel weer richting centrum. Onderweg nog een paar boodschappen en verder naar de lodge. Dat er hier wél mooie woningen staan heb ik vandaag dan gezien. Daarvoor moet je dus ver van het centrum zijn.

Mijn tocht heeft zo’n vijf uur geduurd, was best pittig, maar voelde goed. Oh ja, het is vandaag 29 graden geworden… en ja, ik was voorbereid, met zonnebrand en een hoedje…