24 maart, Witte Donderdag

In de plenzende regen zijn we gisteravond aangekomen in Fox Glacier Township. Na de Caraïbisch aandoende gastvrijheid van Globale Village is ons nieuwe onderkomen een beetje een domper op de vreugde. De kamer is eerder een ruim uitgevallen bezemkast, in de keuken zullen we ons met de andere gasten met vier pitjes moeten redden. Hier zullen we vijf nachten blijven, joepie! Het aantal gasten blijkt evenwel mee te vallen. Nadat op ons verzoek de besteklade is aangevuld en een roestige pan vervangen door een mooi formaat anti-aanbakpan, hebben we de tent meestentijds zo’n beetje voor onszelf en krijgen het prima naar onze zin. Erik en Janneke weten overal al snel een positieve draai aan te geven.

De nachtrust heeft ons goed gedaan, ontbijt wordt een langzame brunch. Daarna de enige straat van het plaatsje op en neer struinen, wat boodschappen doen. Het wordt slecht weer, dus gaan we in de lounge van het aangrenzende hotel onze verhalen bijwerken. In onze keuken is het vanavond nummertje trekken en pas rond acht uur kan Erik weer een heerlijk maal op tafel zetten. Daarna ‘even’ naar de volgende pleisterplaats kijken ontaardt in een rest-van-de-avond-vullende zoektocht met Wanaka als resultaat, een plek om naar uit te kijken.

Vrijdagochtend gaat net als Jumbo thuis de general store om acht uur open. Brood gehaald en weer een gezellig ontbijt. Het is prachtig, helder weer. We gaan naar Lake Matheson om de mooiste plaatjes van de wereld te schieten: in het water van het meer weerspiegelen zich de majestueuze Mount Cook en zijn iets kleinere broertje Mount Tasman. We willen de poster op zijn minst evenaren!

Na de lunch die een kopie is van het ontbijt, een eindje rijden om een wandeling te gaan maken naar de voet van de Fox Glacier. Weer een eind door die prachtige subtropische natuur met een fikse klim naar de voet van de gletsjer als climax. Omdat (het zicht op) de gletsjer een beetje minder imposant is dan we verwachtten, troosten we onszelf met een lekker ijsje. Erik serveert kipcordon bleu met gebakken aardappeltjes en worteltjes. Om je vingers…

Paaszaterdagochtend biedt een mooie blauwe hemel, ideaal om een helikoptervlucht te maken. We boeken een vlucht voor 11.20 uur en bijna huppelend van de voorpret gaan we terug naar ons Climbers’ Rest. Edoch, al snellen pakken dikke wolken zich samen tegen de bergruggen. Twijfel slaat wild om zich heen. Doorzetten of uitstellen tot morgen? De booking office guy kan ons niet overtuigen, wij kunnen niet beslissen. Tot contact met de piloot boven ons geruststelt. Met een wijde bocht brengt een donkergroen bolletje met rotor en staart ons richting de bergrug, richting de gletsjer. WAW!! Een stralend blauwe lucht, een majestueus uitzicht 360° rondom. Langzaam klimt het bolletje over de gletsjer naar de besneeuwde toppen. Onbeschrijflijk mooi! Hoog op een patch of snow kunnen we uitstappen en foto’s maken, met en zonder de piloot. Hij heeft geen haast. Weer omhoog en wijds om en tussen de bergtoppen door gaat het over de gletsjer terug naar Fox Glacier. Waar het miezert … Wat een unieke ervaring!

Nog nagenietend krijg ik ’s middags mijn tweede rijles. We gaan naar Frans Joseph Glacier om ook daar een kijkje te nemen op de andere gletsjer. Die laat door een peeping hole echter slechts een glimp van zichzelf zien. We troosten ons deze keer met een basket of wedges (een mandje gefrituurde aardappelpartjes) en een pul lekker Peith’s Old Dark. Erik tovert weer een lekkere rijstmaaltijd met prei op tafel. Het restant van de bak ijs van gisteren is bij gebrek aan een vriesvak in een milkshake veranderd. Toch weer een heerlijk toetje!

Alsof de dag nog niet lang genoeg is geweest, lopen we om tien uur ’s avonds in de regen naar het bos, waar we volgens internet glimwormen kunnen zien. We komen absoluut niet bedrogen uit, dit heb ik nog nooit gezien! Duizenden glimwormen, alsof je door een sterrenhemel wandelt. Gewoon een sprookjesdecor, ongelooflijk. Je kijkt en kijkt en blijft versteld staan. Dit kom je nooit nergens meer tegen. Het lukt Erik zelfs ze op foto te krijgen. Morgenavond komen we hier weer naartoe, regen of geen regen.

Paaszondag, zwaar en grijs hangt de lucht boven Fox Glacier, het regent. Wat een bof dat we gisteren de helikoptervlucht doorgezet hebben! Nog een keer terug naar Lake Matheson voor nóg mooiere foto’s van de zich in het meer weerspiegelende sneeuwtoppen hoeft nu ook niet. Prima moment om de verhalen en de site bij te werken. Met angst en beven een verloren gewaand verhaal weergevonden. Dank je, Erik! Om toch even buiten te zijn, lopen we nog een keer het glimwormenpad. Wonderlijk te zien waar in dit mooie subtropische bos gisteravond de sprookjeslichtjes opgloeiden in het duister. ’s Middags rijden we weer naar Frans Joseph Glacier, maar de gletsjer vertikt het zich te laten zien. Gelukkig passeren we een schitterende waterval. Het avondeten in The Last Kitchen is voortreffelijk. Daarna gaan Erik en ik ons nogmaals vergapen aan de glimwormen, om op de terugweg het verkeerde pad te nemen… Gezellig met z’n tweeën vinden we Janneke om half één terug.