Fox Glacier hebben we nu wel gezien, op naar Wanaka. Een rit door een steeds wisselend landschap, die bruusk onderbroken wordt bij een one lane bridge, waar een grote camper domweg een kleintje over het hoofd heeft gezien. De bestuurder hiervan heeft het duidelijk te kwaad, zijn rijdende onderkomen is total loss. Meer dan hem even hulp aanbieden kunnen we niet doen. Na een weer wondermooi uitzicht vanaf Knight’s viewpoint rijden we al gauw langs een enorm meer, Lake Hawea. Superlatieven van bewondering voor deze onbeschrijfelijk mooie omgeving schieten tekort. We hebben meerdere stops nodig om al dit moois vast te leggen en als niet-chauffeur kan ik mij er helemaal aan overgeven. Ruim later dan gepland komen we in Wanaka aan, een prachtig vakantieoord. We nemen onze intrek in een vijfpersoons cabin, eetgerei en beddengoed moeten we huren. De zon schijnt vol op ons terrasje en het eten is weer heerlijk. Je reinste vakantiegevoel.

De volgende ochtend haalt de zon ons uit bed. Net als vele anderen willen ook wij Rob Roy’s Peak veroveren, van 277 naar 1578 m boven NAP. Het is écht klimmen vanaf de start, nauwelijks een vlak stukje om op adem te komen. Het panorama vanaf de top is weer adembenemend. Op een plekje in de luwte smeert Janneke even later boterhammen, midden op het pad… Terug op de camping lekker douchen en wasgoed verzamelen. Met stokbroodje, brie, smeerkaas, worst en pesto lummelen we naar het avondeten, broccoli met een lekker lapje vlees. Vóór de avondklok nog snel de Tree of Wanaka gaan bekijken, een minuscuul boompje dat fotogeniek ín het meer groeit.